Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο κομμάτι που να μεταφραζει σε νότες τόσο τέλεια την λύσσα ενός τετρακύλινδρου αερόψυκτου στο τέρμα γκάζι και την ίδια στιγμή να κρύβει την ευγένεια μιάς ήρεμης βόλτας με 4 keihin να σπρώχνουν απαλά το μίγμα στους θαλάμους..
Μόνο μουσική, καθόλου λόγια. Μόνο δεξιοτεχνία, έμπνευση και πάθος, ιδανικός συνδιασμός μηχανής και ψυχής. Πώς μπορεί μία εφαρμογή της θερμοδυναμικής και του φαινόμενου Ventouri να έχει σαν αποτέλεσμα μια μηχανή που να μιλάει μόνο στην ψυχή, είναι κάτι που λίγοι (φιλόσοφοι) μπορουν να εξηγήσουν.
Αξέχαστος Rory, σε μια σπανια στιγμή κρεσέντου. Το μόνο που κάνω ειναι να πατάω replay και να φαντάζομαι το πάρτυ που θα έκαναν το μυαλό, η ψυχή και το σώμα όσων ήσαν εκεί.
No comments:
Post a Comment